Καλωσόρισμα




Προς υποψήφιους συνομιλητές των εκπαιδευτικών ασπαλάθων

Αθεράπευτα ελεύθεροι,

Επίμονοι υποστηρικτές του δημόσιου αγαθού της παιδείας ως δικαιώματος και ως χώρου δια-μόρφωσης του πολιτευόμενου πολίτη,

Αμετανόητα διαμαρτυρόμενοι για τα κακώς έχοντα στο δημόσιο βίο,

Εραστές του λόγου σε όλες τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις της έννοιας,

Συνειδητά αποκλίνοντες ως μη υπάκουοι υπήκοοι των προκαθορισμένων προτύπων αγορασμένης "ευτυχίας",

Απολαμβάνοντες ώρες μοναχικής ενδοσκόπησης αλλά και κοινωνοί γενναιόδωροι όσων συν-κινούν τις ψυχές και διανοίγουν ποικίλες οδούς προς την κάθαρση,

Μοιραστείτε διαδικτυακά καταθέσεις ειλικρινούς στοχασμού σ'αυτά που σταδιακά θα ξετυλιχθούν στον ιστοχώρο αυτό.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Πάλι για τον Ιούλη του 74; - ίσως αναρωτηθούν κάποιοι

Ναι πάλι. Γιατί η ποίηση του Μόντη ξεφυτρώνει μόνη της στο πληκτρολόγιό μου και μας ρωτά επίμονα:

- Λέτε να τα πρόβλεψε ο Μόντης τα περί ... "απευθείας εμπορίου", όταν έγραφε τους πιο κάτω στίχους;

- Λέτε να πρόβλεψε τις αντιδράσεις μας;

(- Για χυμούς λεμονιών και για νεκρούς του πολέμου θα νοιάζονται κάποιοι κύριοι κύριοι της πολιτικής μας ηγεσίας, τώρα!!!)


ΚΑΡΑΒΑΣ, ΛΑΠΗΘΟΣ,
ΙΟΥΛΙΟΣ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1974
Μην τα «εξαγάγετε» εφέτος τα λεμόνια τους.
Είν’ ο χυμός τους αίμα δεκαοχτάχρονων παιδιών,
είν’ ο χυμός τους θερισμένη άνοιξη δεκαοχτάχρονων παιδιών.
Σκεφθήτε πού να τα φυλάξουμε στον αιώνα των αιώνων,
σκεφθήτε πώς να τα φυλάξουμε στον αιώνα των αιώνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.