Με αφορμή δύο αναρτήσεις στο ιστολόγιο του Επιτρόπου Περιβάλλοντος με τίτλο "Ρύπανση στη θάλασσα" και "Ακάμας και οι πιέσεις για ανάπτυξη", έστειλα ως σχόλιο και δημοσιεύω κι εδώ το ακόλουθο "υλικό για ένα παραμύθι για τον Ακάμα"
"Ήταν κάποτε μια περιοχή καταπράσινη που λεγόταν Ακάμας..."
Κάπως έτσι θα αρχίζουν τα παραμύθια που θα λέμε στα παιδιά σε λίγα χρόνια.
Όταν δε θα έχουμε πια πρόσβαση στις παραλίες, εκτός κι αν μπορούμε να "πετάξουμε" πάνω από τα πολυτελή τουριστικά συγκροτήματα.
Όταν δεν θα υπάρχει πια ορατότητα προς τη θάλασσα, αφού εμείς οι κοινοί θνητοί θα βλέπουμε από το δρόμο μόνο το μπετόν και την πέτρα (έστω) των επαύλεων.
Όταν δε θα έχει μείνει ίχνος από φυσική βλάστηση και θα κυριαρχήσει το γρασίδι και τα γελοία κουρεμένα δεντρύλια των εξοχικών κατοικιών.
Θα μείνουν - ίσως - κάποιες "λαϊκές" πλαζ. Για να μπορούμε - ως γνήσιοι Κύπριοι που αντιμετωπίζουμε τα κοινά αγαθά ως προϊόντα μίας χρήσης - να συνεχίσουμε τον πολιτισμό του πλαστικού ποτηριού και του "teen", της σακούλας και των καρπουζόφυλλων στην παραλία, θαμμένα πρόχειρα στην άμμο ή απλώς παρατημένα συντροφιά με αποτσίγαρα, σακούλες από πατατάκια "του μωρού" και κάθε λογής απομεινάρια που δηλώνουν το πέρασμα των παραθεριστών από τις παραλίες.
Θαυμάσια! Έξοχο υλικό για νοσταλγικά παραμύθια, με κεντρικούς ήρωες όχι μόνο τους developpers και όσους εμπλέκονται στην ούτως καλούμενη "τουριστική ανάπτυξη", αλλά και τους Κύπριους παραθεριστές. Και με κομπάρσους το κράτος με τις χαλαρώσεις του και τις κοινοτικές αρχές που δεν μεριμνούν επαρκώς για μέτρα προστασίας και την καθαριότητα της περιοχής.
Ευτυχώς (!!!) οι χελώνες και τα άλλα ενοχλητικά ερπετά κτλ. κτλ. θα μας έχουν εγκαταλείψει προ πολλού, αφού στο μεταξύ η θάλασσα θα συνεχίζει να "εμπλουτίζεται" με κάθε λογής απόβλητα των ψαράδων της περιοχής (;) και ο "καθαρισμός" της θαμνώδους βλάστησης θα αποτρέπει τα "ενοχλητικά" μέλη του οικοσυστήματος από το να πλησιάζουν τους "πολιτισμένους".
Μίλησε κανείς για άλλου τύπου ανάπτυξη;
Προς το παρόν, ας απολαύσουμε ρυπαίνοντας ανενδοίαστα όσα μας παρέχει η φύση, με το φραπεδάκι μας στο πλαστικό ποτήρι στην παραλία.
Όσο για το περιβάλλον; Είναι πολύ απλό: Ας φροντίσουν οι άλλοι....
(Θυμάστε εκείνο το θαυμάσιο ποίημα του Καβάφη με τίτλο "Ας φρόντιζαν". Κάπως έτσι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.