Σε περίοδο από την οποία απουσιάζουν οι "ειδήσεις" για τα της Παιδείας, οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τα εκπαιδευτικά αναζητούν θέματα για να γεμίζουν τις στήλες τους. Όταν μάλιστα γνωρίζουν ότι κάποιες αναφορές τους θα πυροδοτήσουν αντιδράσεις, τότε η γραφίδα τους γίνεται γλαφυρότερη μέχρι και προκλητική - ενίοτε μάλιστα προσβλητική - απέναντι στους εκπαιδευτικούς.
Κάποτε, βεβαίως, ένα άρθρο που εμφανίζεται ως "αθώο", κρύβει προθέσεις μέτρησης αντιδράσεων για αλλαγές που προγραμματίζει το Υπουργείο Παιδείας. Ως γνωστό, οι διαρροές προς συγκεκριμένες εφημερίδες (και μάλιστα μέσω συγκεκριμένων δημοσιογράφων που γνωρίζουν πώς να γίνονται αρεστοί στα υψηλά δώματα του Υπουργείου Παιδείας) γίνονται με άτυπες οδηγίες από τους ίδιους τους ιθύνοντες, ώστε να φαίνεται ότι ο ... δημοσιογραφικός δαίμων κατάφερε - δήθεν - να ξετρυπώσει μια καλά κρυμμένη είδηση: μια είδηση για προγραμματιζόμενες ενέργειες του Υπουργείου που θα αλλάξουν το εργασιακό καθεστώς των Εκπαιδευτικών, για μέτρα αναδόμησης του εκπαιδευτικού συστήματος, για αλλαγές στο σύστημα διοριστέων, για συρρικνώσεις και περιορισμούς κονδυλίων, κτλ. Ο σκοπός της διαρροής είναι βεβαίως προφανής και δε χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση...
Υπάρχει, βεβαίως, ακόμη μία κατηγορία "ειδήσεων". Αυτή που περιλαμβάνει άμεση ή έμμεση υπόσκαψη των εκπαιδευτικών, είτε με αναφορές σε "προβληματικούς" και σε "ανεπαρκείς", είτε με έντεχνα διοχετευόμενο ειρωνικό και προσβλητικό ύφος απέναντι στο έργο που οι εκπαιδευτικοί επιτελούν. Τέτοιες απόπειρες υπόσκαψης του κύρους των εκπαιδευτικών γίνονται συχνά πυκνά, κυρίως όταν "μαγειρεύονται" σοβαρές αλλαγές, που ενδεχομένως να προκαλέσουν αντιδράσεις εκ μέρους τους. Έτσι προετοιμάζεται το έδαφος εις βάρος συγκεκριμένων ομάδων (ή και του συνόλου των Εκπαιδευτικών), ώστε η κοινή γνώμη να αποδεχτεί την προγραμματιζόμενη αδικία εις βάρος τους. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πόσο εύκολα μπορούν να "περάσουν" οποιαδήποτε οικονομικά μέτρα που περιλαμβάνουν περικοπές εισοδημάτων, εάν η κοινή γνώμη έχει προηγουμένως βομβαρδιστεί με "ειδήσεις" για προβληματικούς εκπαιδευτικούς, για ανικανότητα των εκπαιδευτικών να χειριστούν τη βία και την παραβατικότητα στο σχολείο, για την παραπαιδεία και τους παρανομούντες, κτλ. κτλ. κτλ. Όσο για τις συνέπεις στην αξιοπιστία και το κύρος της δημόσιας παιδείας, αυτά μάλλον δεν απασχολούν τους συγγραφείς των "ειδήσεων", αφού ως γνωστό το σκανδαλώδες και προβληματικό συμβάν πουλά περισσότερα φύλλα παρά το σεβαστό και αξιόπιστο.
Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί όταν προγραμματίζονται σοβαρές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα (π.χ. στο ωρολόγιο πρόγραμμα), που θα επηρεάσουν τη σύνθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας, εξαιτίας των αλλαγών στις ανάγκες για προσωπικό αναλόγως ειδικότητας. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη και σαφής:
Το ενδεχόμενο κάποιες ειδικότητες να βρεθούν εκτός τάξης με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα είναι ορατό (ή έστω να παραμείνουν εντός, αλλά με ελάχιστες ώρες διδασκαλίας, γεγονός που θα σημάνει μη επαναδιορισμό των εκτάκτων και πάγωμα του καταλόγου στις ειδικότητες αυτές για τα επόμενα Χ χρόνια). Το ενδεχόμενο αυτό είναι φυσικό να προκαλεί ανησυχία στους εκπαιδευτικούς των ειδικοτήτων που θα επηρεαστούν δυσμενώς. Ακόμη και εκείνοι που δεν κινδυνεύουν να χάσουν την εργασία τους, είναι φυσικό να ανησυχούν για το εργασιακό τους καθεστώς στη συνέχεια (π.χ. θέσεις προαγωγής, μετακινήσεις και τοποθετήσεις, κ.ά.), εάν αντιληφθούν ότι ο κλάδος τους θα συρρικνωθεί αισθητά με κίνδυνο να θεωρείται ως "μη χρήσιμος" ή "μη παραγωγικός".
Πώς θα προετοιμαστεί τόσο η εκπαιδευτική κοινότητα όσο και η κοινή γνώμη για την πιθανότητα μεγάλος αριθμός μη μόνιμων εκπαιδευτικών συγκεκριμένων ειδικοτήτων να μην επαναδιοριστεί; Τι πιο εύκολο με τη δημόσια προσβολή και υπόσκαψη των μαθημάτων τους, είτε μέσω ανώδυνων χαρακτηρισμών τύπου "εύκολα", "αχρείαστα", "μαθήματα που δε δίνουν πρόσβαση στο πανεπιστήμιο", "μαθήματα που δεν οδηγούν σε επαγγελματική αποκατάσταση", "μαθήματα που επιλέγονται απλώς για ένα καλό βαθμό", κ.ο.κ. είτε ακόμη και με την προσβολή των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Οι πιο πάνω σκέψεις μου γεννήθηκαν αφενός από την ανησυχία μου ότι μετά την πρόσφατη απεργία των Εκπαιδευτικών θα δούμε και πάλι τις εφημερίδες να γεμίζουν με άρθρα που θα υποσκάπτουν τους ... "αργόσχολους και καλοπληρωμένους καθηγητές", και αφετέρου διαβάζοντας την αρθρογραφία που αντάλλαξαν η κα Χριστίνα Κυριακίδου (δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" και η Πρόεδρος του Συνδέσμου Καθηγητών Οικιακής Οικονομίας και μέλος της Νέας Κίνησης Καθηγητών κα Σύλια Λουκαϊδου. Η αρθρογραφία αυτή προηγήθηκε, βεβαίως, της απεργίας (άρα μάλλον δεν μπορεί να συνδεθεί με τα της απεργίας) και ξεκίνησε με αφορμή άρθρο της πρώτης με τίτλο: "Στο Λύκειο οι μαθητές επιλέγουν... την ευκολία τους". Χωρίς να τοποθετώ με βεβαιότητα της προθέσεις της συγκεκριμένης δημοσιογράφου στο συγκεκριμένο θέμα σε οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες κατηγορίες σκοπιμοτήτων, θεωρώ το περιεχόμενο των δύο άρθρων της καθώς και το ύφος της απέναντι στους συναδέλφους μας τουλάχιστον άκαιρο και ενοχλητικό.
Αν και κρίνω ότι είναι προς πίστη της δημοσιογράφου το γεγονός ότι μερίμνησε ώστε να δημοσιευτούν και τα δύο άρθρα της συναδέλφου μας, εντούτοις, δεν μπορώ παρά να ενοχλούμαι, όταν, οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τα της παιδείας, τόσο εύκολα και αστόχαστα (άραγε "χωρίς περίσκεψιν και χωρίς αιδώ";) πυροβολούν εναντίον της γνώσης και εναντίον των εκπαιδευτικών.
Εάν επιθυμείτε να ενημερωθείτε περαιτέρω για το θέμα, διαβάστε από το ιστολόγιο της Νέας Κίνησης την ανάρτηση με τίτλο "Όλα τα μαθήματα είναι σημαντικά".
Τα σχόλια δικά σας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.