Αποτελέσματα Παγκύπριων Εξετάσεων στα Νέα Ελληνικά

Από τα «Βατερλώ» στο νηφάλιο στοχασμό

Με αφορμή το δημοσίευμα του Υπουργού Παιδείας με τίτλο «οι επιδόσεις στις εξετάσεις και η ποιότητα της παιδείας», αλλά και τη δημόσια έκφραση της ικανοποίησής του για τα αποτελέσματα των φετινών Παγκύπριων Εξετάσεων στο μάθημα των Νέων Ελληνικών, παραθέτω - ως Φιλόλογος – κάποια σχόλια για το εξεταστικό δοκίμιο των Νέων Ελληνικών και για τις επιδόσεις των υποψηφίων.

Φωτογραφίες φίλων...

"Παράθυρα" του Sylvain Bravo

Για το Γιώργη που μας έφυγε τόσο νωρίς...

... και που άφησε μια γλυκιά γελαστή ανάσα από όπου πέρασε, από όπου πρόλαβε να περάσει στα δεκάξι χρόνια της ζωής του.
Για το Γιώργη - τον Αρχιμήδη όπως τον αποκαλούσε η παρέα του εδώ στη μικρή δεύτερη του πατρίδα - που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει κι όμως ήταν τόσο μεγάλος. Που μας έφυγε πριν δυο χρόνια, κι από τότε ο Ιούλης αποπνέει θλίψη, κι από τότε ο Ιούλης γεμίζει με το τραγούδι της Δροσούλας.
Για την Αβγούλα - μάνα, μάνα όλων και πριν και μετά...
Για τους φίλους του που τον έκλαψαν και τον θυμούνται, για όλα τα παιδιά που σαν το Γιώργη ψάχνονται, βασανίζουν την ψυχή τους με αναπάντητα ερωτήματα, αναζητούν δρόμους αλλιώτικους, παγιδεύονται μες στον εαυτό τους, μάχονται τις ανασφάλειες και τους φόβους, και μας χαρίζουν ελπίδα πως όσο υπάρχουν Γιώργηδες στον κόσμο, αξίζει να επιμένουμε.
Για την ψυχούλα του που μας έρχεται κάθε καλοκαίρι στην Κύπρο να δροσιστεί...

Αίσθημα αδικίας

Φαίνεται ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί του δημοσίου είναι στις μέρες μας "πιο ίσοι από τους ίσους". Όλοι το λέμε, γκρινιάζοντας ή διαμαρτυρόμενοι "μεταξύ μας", η φίλη Μαρία το δημοσιοποιεί τεκμηριωμένα, καθώς έχει πληγεί το αίσθημα της δικαιοσύνης μέσα της. Μήπως οι μικρές ιστορίες του καθενός μας, εν τέλει, δεν είναι που αποκαλύπτουν τι πραγματικά γίνεται στο κοινωνικό γίγνεσθαι; Σας καλώ να διαβάσετε την εξομολόγηση της Μαρίας Συμεωνίδου, φίλης, Φιλολόγου με Φ κεφαλαίο, συνδικαλίστριας με ήθος και δύναμη ψυχής, την οποία - μάταια - κάποιοι στο Υπουργείο Παιδείας επιχειρούν να "τιμωρήσουν" επειδή τολμά να εκφράζεται ως ελεύθερος άνθρωπος υπερασπιζόμενη το δίκαιο.

Με αφορμή μια ιστορία για τον Καραβά το 1974

Διάβασα χτές μια από τις χιλιάδες ιστορίες που γράφτηκαν τον Ιούλη του 74 -  μιά από αυτές που θά'πρεπε να γράφονται στα βιβλία της ιστορίας, γιατί αυτή είναι η πραγματική ιστορία: η ιστορία των ανθρώπων και όχι μόνο η ιστορία των αριθμών και των αποφάσεων των ηγετών. 

Διαβάζοντας, λοιπόν, την ιστορία της Μερόπης από το ιστολόγιό της, (σας βάζω τη σύνδεση για να τη βρείτε εύκολα και να τη διαβάσετε, αν θέλετε), μού ήρθαν στο νου κάποιοι στίχοι του ποιητή μας, του Κώστα Μόντη. Τους αναζήτησα και τους της έστειλα. Είναι από τη συλλογή του "Πικραινόμενος εν εαυτώ...", δημοσιευμένη το 1975. Δεν είναι από τους πιο γνωστούς, αλλά τους βρίσκω ιδιαίτερα φορτισμένους.
Το ποίημα για όλα τα όνειρα των παιδιών, που κάποιοι τους έκοψαν βίαια. (Κρατώ - όπως πάντα - την ορθογραφία του ποιητή.) Το μοιράζομαι και μαζί σας.

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΙΙ
Αυτή η κούκλα με το κομμένο χέρι,
που κρεμάστηκε στο παράθυρο
του γκρεμισμένου σπιτιού,
ποιο παιδάκι ήθελε ν’ αποχαιρετήση,
σε ποιο παιδάκι σύρθηκε ως το παράθυρο
ν’ ανεμίση το χέρι και της τόκοψαν;

Πάλι για τον Ιούλη του 74; - ίσως αναρωτηθούν κάποιοι

Ναι πάλι. Γιατί η ποίηση του Μόντη ξεφυτρώνει μόνη της στο πληκτρολόγιό μου και μας ρωτά επίμονα:

- Λέτε να τα πρόβλεψε ο Μόντης τα περί ... "απευθείας εμπορίου", όταν έγραφε τους πιο κάτω στίχους;

- Λέτε να πρόβλεψε τις αντιδράσεις μας;

(- Για χυμούς λεμονιών και για νεκρούς του πολέμου θα νοιάζονται κάποιοι κύριοι κύριοι της πολιτικής μας ηγεσίας, τώρα!!!)

ΚΑΡΑΒΑΣ, ΛΑΠΗΘΟΣ,
ΙΟΥΛΙΟΣ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1974

Μην τα «εξαγάγετε» εφέτος τα λεμόνια τους.

Είν’ ο χυμός τους αίμα δεκαοχτάχρονων παιδιών,

είν’ ο χυμός τους θερισμένη άνοιξη δεκαοχτάχρονων παιδιών.

Σκεφθήτε πού να τα φυλάξουμε στον αιώνα των αιώνων,

σκεφθήτε πώς να τα φυλάξουμε στον αιώνα των αιώνων.

20 Ιουλίου 1974 - 20 Ιουλίου 2010

Για την Κερύνεια...

Πώς αλλιώς να μιλήσεις σήμερα για τις μνήμες που ακόμη πληγώνουν, παρά με τους στίχους ενός γνήσιου Κύπριου ποιητή, που αγάπησε την Κερύνεια και τη θάλλασά της ως το χώρο της πρώτης ποιητικής του έμπνευσης, αλλά - κυρίως - ως το χώρο της ύπαρξης και του προσδιορισμού της συλλογικής ταυτότητας απέναντι στους "άλλους", στους ανεπιθύμητους άλλους.

Ο Κώστας Μόντης, με "πηγμένο μελάνι" και πίκρα για την εισβολή, για την προδοσία, αντιστρέφοντας τους όρους για το ποιος ευθύνεται και για το πώς εμείς ως λαός φερθήκαμε στον αγαπημένο τόπο, εκφράζει ένα βαθύ φυλετικό παράπονο - το οποίο και θάθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας - αποκαλύπτοντας το επώδυνο της παραδοχής του:

ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

Είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνιας,

είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνιας.

Και ιδιαίτερα σήμερα, εν μέσω επετειακής πολιτικής τυμπανοκρουσίας και καπήλευσης του πόνου των άλλων από κάθε λογής "πραματευτές", διαβάζοντας την ποίηση του Μόντη, την ώρα που το βλέμμα μου μένει σταθερά κι επίμονα στις παρενθέσεις και στα αυτοσχόλια, σκέφτομαι με πικρία πως - περισσότερο από όλα τ' άλλα που διαβάζω - τούτη η παρένθεση που ακολουθεί στον τελευταίο στίχο, καθώς συνομιλεί με αυτήν του τίτλου, με βασανίζει με την αλήθεια της:

ΚΕΡΥΝΙΑ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ)

Ας ήταν να ξανακαθόμουνα

ένα απόγευμα στο λιμανάκι σου

να γράφω στίχους

και να παίζη μαζί μου ο άνεμος

και να μου παίρνη το χαρτί

(-Ας' τα αυτά τώρα, δεν είν' ώρα γι' αυτά τώρα!)

Η "δαιμονοποίηση" του 63ου

Μετά τα σχόλια του φίλου Τάσου καθώς και του "ανώνυμου" για το άρθρο "Αφυπηρετήσεις και 63ο", με τα οποία ανοίγει κατά την άποψή μου ένας ενδιαφέρον διάλογος για το ζήτημα της επέκτασης του ορίου αφυπηρέτησης των εκπαιδευτικών στο 63ο, παραθέτω τα πιο κάτω, ως πρόκληση για περαιτέρω συζήτηση του κατά πόσον ο όλος θόρυβος γίνεται για την ουσία του 63ου ή για να καλύψει άλλα συναφή ζητήματα και κενά.

Το Ethnic Festival μας ταξιδεύει σε ήχους τζαζ

... με τους Chris Byars & Ari Roland Jazz Group, αύριο Δευτέρα, στις 8:30, στην πλατεία ηρώων στη Λεμεσό.

Αυτά για τις 19. Για τις 20 θα πούμε άλλα. Κι έχουμε να πούμε πολλά. Ραντεβού αύριο, εδώ ή στην πλατεία.

Ethnic Festival

Μη χάσετε την Παρασκευή 16/7 στην Πλατεία της Παλλουριώτισσας στη Λευκωσία και το Σάββατο 17/7 στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό τη συναυλία των 

Drums United (Van Merwijk's Music Machine), του συγκροτήματος που ενώνει μ' ένα μοναδικό τρόπο ρυθμούς και κρουστά από πολλές γωνιές του κόσμου. 

Όπως διαβάσαμε από την ιστοσελίδα του ΡΙΑΛΤΟ, ρυθμοί blues, latin και jazz σμίγουν με τους ρυθμούς της κουβανέζικης μουσικής σε μια σύγχρονη εκδοχή προγράμματος latin soul και boogalo.

 

Όσοι άκουσαν το συγκρότημα αυτό από την Ολλανδία πριν από 2 χρόνια και πάλι στο Έθνικ Φέστιβαλ, είμαι σίγουρη ότι θα είναι πρώτοι εκεί.

Ραντεβού, λοιπόν, για βραδιές μουσικές - ανάσες στην καλοκαιριάτικη υγρασία και στα όσα άλλα μας ταλαιπωρούν...

"Ατομικός και κοινωνικός αυταρχισμός"

Το πιο κάτω κείμενο του συναδέλφου Ιάκωβου Ιακώβου, πρώην προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ και τέως προέδρου της Νέας Κίνησης, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πολίτης" τον Απρίλη του 2010. Το επέλεξα, αφενός γιατί το θεωρώ διαχρονικό και αφετέρου γιατί τα φαινόμενα αυταρχισμού εκ μέρους προσώπων  και ομάδων που κατέχουν θέσεις εξουσίας και που ελέγχουν κοινωνικούς θεσμούς (π.χ. αυτόν της εκπαίδευσης) στις μέρες μας ολοένα και εντείνονται. Σε σας τα σχόλια και η κριτική.

Η Οδύσσεια ενός οικήματος

Ένα ενδιαφέρον ενημερωτικό - κριτικό κείμενο για το τι έγινε μέχρι στιγμής με το οίκημα της ΟΕΛΜΕΚ και την... "αποφασιστική" στάση που τηρεί η ηγεσία της οργάνωσης των εκπαιδευτικών επί του θέματος, γράφτηκε από το συνάδελφο, μέλος της Νέας Κίνησης Καθηγητών και μέλος του ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ, Κυριάκο Κυριάκου. Το παραθέτω πιο κάτω αυτούσιο, έτσι για να αντιληφθούν κάποιοι γιατί η Νέα Κίνηση αποχώρησε σύσσωμη και διαμαρτυρόμενη κατά την τελευταία ΠΣΓΑ (του Ιούνη) και αιτούμενη να καταγραφεί στα πρακτικά της Παγκύπριας ότι καταγγέλλουμε τις διαδικασίες που ακολουθεί η ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ.

"Επί ασπαλάθων", σήμερα

Επειδή η λογοτεχνία είναι για μένα καταφύγιο και τροφός της πολιτικής μου σκέψης, για αυτό και οι απόπειρές μου να συνομιλήσω με κάποια ιερά τέρατα της λογοτεχνίες αρχειοθετούνται από σήμερα στην κατηγορία "Λογοτεχνία και πολιτική", με πρώτο το κείμενο που έγραψα την πρώτη μέρα ανάρτησης του ιστολογίου μου "Γιατί ασπάλαθοι... Από αγάπη για το Γιώργο Σεφέρη και όχι μόνο"

Γιώργος Ιωάννου και Κύπρος

Το πιο κάτω κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της "Νέας Κίνησης Καθηγητών" τον Ιούνιο του 2009. Στη συνέχεια το έστειλα προς δημοσίευση σε αρκετές κυπριακές εφημερίδες, ως φόρο τιμής στους νεκρούς του 74. Καμία εφημερίδα δεν το δημοσίευσε.
Αναρτάται στο παρόν ιστολόγιο, γιατί θεωρώ πως το θέμα του παραμένει τραγικά επίκαιρο.

Παραφράζοντας - και πάλι - τον Καβάφη

Το πιο κάτω κείμενο με την αφιέρωση "Προς άρτι προαχθέντες διευθυντές, επιθεωρητές, ΠΛΕ (πρώην συναδέλφους) και όχι μόνο..." πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της "Νέας Κίνησης Καθηγητών "το Δεκέμβρη του 2008 και προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων εκ μέρους υψηλόβαθμων στελεχών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες απλώς επαλήθευσαν το περιεχόμενό του.

Για χάρη της ιστορίας του συνδικαλισμού...

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πολίτης" το Μάρτιο του 2010, για αποκατάσταση της αλήθειας, μετά τις δημόσιες δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας και της ΔΜΕ. 

Η Έκθεση της Επιτρόπου

Για χάρη της αλήθειας και της ιστορίας, παρατίθεται πιο κάτω αυτούσιο το κείμενο της Έκθεσης του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως αναφορικά με την ελευθερία της έκφρασης των εκπαιδευτικών, όπως δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα της Επιτρόπου.

Ελευθερία της έκφρασης και φακελώματα

Επειδή κάποιες αλήθειες πρέπει να λέγονται

Κι επειδή πολλές ανακρίβειες έχουν λεχθεί για το πώς επιτεύχθηκε η τροποποίηση της νομοθεσίας στο επίμαχο θέμα της ελευθερίας της έκφρασης των εκπαιδευτικών, παραθέτω πιο κάτω τα γεγονότα όπως τα έζησα ως η πρώτη εκπαιδευτικός που έλαβε γνώση του περιεχομένου του φακέλου της, ως συνδικαλίστρια που διώχθηκε και τιμωρήθηκε για την αρθρογραφία της, ως άτομο και ως μέλος της Νέας Κίνησης Καθηγητών που αγωνίστηκε και πέτυχε - χάρη στη νόμιμη και δίκαιη παρέμβαση της Επιτρόπου Διοικήσεως και συγκεκριμένων Βουλευτών - την αλλαγή της νομοθεσίας για το σύνολο των εκπαιδευτικών.

Από καρδιάς: Στερνό αντίο στο Γιάννη Κατσούρη

Είναι μέρες που ο τόπος γίνεται φτωχότερος κι ο καθένας από μας συναισθάνεται - ακόμη κι αν δε βρίσκεται κοντά στους στενούς συγγενείς και φίλου εκείνου που έφυγε - το κενό, την ερήμωση που αφήνει η απουσία του. Είναι και που στον πνευματικό ουρανό του τόπου μας έχει απλωθεί η "νοσταλγία του βάρους" - κατά τον ποιητή - του βάρους μιας προσωπικότητας ξεχωριστής και μοναδικής στα δικά μας τα μέρη, εκείνα που η πνευματικά άνυδρη εποχή μας δυσκολεύεται να τοπογραφήσει.

Αξιολόγηση: διαρροές, διαδικασίες, διοικητισμός και όσα άλλα από δ σχετικά

Αναρωτιέμαι κατά πόσον το Υπουργείο Παιδείας επέλεξε τη διαρροή στον τύπο ενός εγγράφου το οποίο αναμένουν εδώ και μήνες οι εκπαιδευτικές οργανώσεις, αντί της ενημέρωσης των άμεσα ενδιαφερομένων σε ένα τόσο καυτό θέμα. Πρόθεση προεπισκόπησης των αντιδράσεων; Ή μήπως θα μας πουν ότι χτύπησε και πάλι ο "δαίμων της διαρροής", που δρα εν αγνοία των παροικούντων στα γραφεία του 5ου ορόφου του Υπουργείου Παιδείας και κατά παράβαση των οδηγιών τους;

Αφυπηρετήσεις και 63ο

Αφυπηρέτησε κι ο φίλος ο Θεόδωρος, στα εξήντα, νέος και δυναμικός. Κάποιοι - πιθανόν - να ανάσαναν που... "γλύτωσαν" από την παρουσία του στο Υπουργείο. Κάποιοι άλλοι - πιθανόν - να στοχάστηκαν πως πάει κι αυτός, κάποιος άλλος θα βρεθεί να πάρει τη θέση του, ίσως λιγότερο "ενοχλητικός" για τους πιο πάνω, ίσως λιγότερο φιλικός με τους πιο κάτω, αλλά δε βαριέσαι, ουδείς αναντικατάστατος. Κι εμείς;

Και για να μην χανόμαστε...

Στη Λεμεσό, τα βράδια του Ιούλη κυλούν κυρίως με μουσική αλλά και με κινηματογράφο στην Πλατεία Ηρώων. Μη χάσετε τις εκδηλώσεις του έθνικ φέστιβαλ, σε Λεμεσό και Λευκωσία, ανοικτές για το κοινό, που διοργανώνονται από το θέατρο ΡΙΑΛΤΟ.

Εφαρμογή νομοθεσίας α λα καρτ

Ανεδαφικές επεξηγήσεις της Διεύθυνσης του Υπουργείου Παιδείας και λαϊκισμός εκ μέρους τριών βουλευτών (ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ) ήταν η απάντηση στο θέμα που έθεσε ο βουλευτής της ΕΔΕΚ Γιώργος Βαρνάβα στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας για την παραβίαση των Κανονισμών από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, σύμφωνα με την οποία δόθηκε το δικαίωμα σε μαθητές που είχαν παραπεμφθεί το Σεπτέμβρη σε ανεξετάσεις λόγω ελλιπούς φοίτησης, να παρακαθίσουν σε εξετάσεις τον Ιούνιο.
Ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο σημαίνει να παραβιάζονται αυθαίρετα οι Κανόνες λειτουργίας του, για να επιβραβευθεί η απαξίωση του δημόσιου σχολείου;