Καλωσόρισμα




Προς υποψήφιους συνομιλητές των εκπαιδευτικών ασπαλάθων

Αθεράπευτα ελεύθεροι,

Επίμονοι υποστηρικτές του δημόσιου αγαθού της παιδείας ως δικαιώματος και ως χώρου δια-μόρφωσης του πολιτευόμενου πολίτη,

Αμετανόητα διαμαρτυρόμενοι για τα κακώς έχοντα στο δημόσιο βίο,

Εραστές του λόγου σε όλες τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις της έννοιας,

Συνειδητά αποκλίνοντες ως μη υπάκουοι υπήκοοι των προκαθορισμένων προτύπων αγορασμένης "ευτυχίας",

Απολαμβάνοντες ώρες μοναχικής ενδοσκόπησης αλλά και κοινωνοί γενναιόδωροι όσων συν-κινούν τις ψυχές και διανοίγουν ποικίλες οδούς προς την κάθαρση,

Μοιραστείτε διαδικτυακά καταθέσεις ειλικρινούς στοχασμού σ'αυτά που σταδιακά θα ξετυλιχθούν στον ιστοχώρο αυτό.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Από το «Φονικό» του Θ.Σ. Έλιοτ στο Γ. Σεφέρη και από τις Παγκύπριες Εξετάσεις στο «φονικό» του Ιούλη


«Δε βλέπω να βγαίνει συμπέρασμα από τις τέχνες της κοσμικής πολιτείας.


Μόνο τη βία, τη διπροσωπία και συχνές καταχρήσεις.


Ο Βασιλιάς κυβερνά ή κυβερνούν οι βαρόνοι:


Ο δυνατός με δύναμη κι ο αδύνατος με πείσματα.


Ένας ο νόμος τους: ν’αρπάξουν την εξουσία και να την κρατήσουν,


Κι ο σταθερός εκμεταλλεύεται την πλεονεξία και την εμπάθεια των άλλων,


Τον αδύνατο τον καταβροχθίζουν τα δικά του πάθη.»


Θ.Σ. Έλιοτ, «Φονικό στην εκκλησιά», μτφ. Γιώργος Σεφέρης
 

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Αφιερωμένο στη Μαρία Κελίρη Ιωαννίδου, Σύζυγο, Μάνα, Φιλόλογο

Το κείμενο της πιο κάτω ανάρτησης γράφτηκε πριν καιρό - σίγουρα πριν τις 11 Ιουλίου - και στάλθηκε τότε στις εφημερίδες για δημοσίευση. Αφιερώνεται εδώ τιμητικά στη φίλη και συνάδελφο Φιλόλογο Μαρία Κελίρη Ιωαννίδου, σύζυγο του ήρωα Αντρέα Ιωαννίδη που έπεσε μαχόμενος ενάντια στην εγκληματική ανευθυνότητα των κατά τίτλο και μόνο υπευθύνων. Η εντιμότητα και το ήθος του εκλιπόντος είναι γνωστά σε όλους. Ας μου επιτραπεί - έστω και με αυτό τον τρόπο - να τιμήσω από αυτό το ιστολόγιο τη Μαρία, γνωστή για την ευθυκρισία της, τη γνήσια αγάπη για τον τόπο μας, την καθάρια όμορφη ψυχή της, για την ειλικρίνεια και την εντιμότητά της απέναντι στην επιστήμη της, τους συναδέλφους της, τους μαθητές-παιδιά της, για το ξεχωριστό της ήθος που την αξίωσε να ζήσει δίπλα σε εκείνον που  φώτισε με τη θυσία του την έννοια της αρετής.

Μαρία μου, το πιο κάτω κείμενο (Εξετάζοντας την ποιητική του Κώστα Μόντη και του Γιώργου Σεφέρη στις Παγκύπριες Εξετάσεις) το έγραψα πριν λίγες μέρες με μοναδικό γνώμονα την αγωνία μου για την αλήθεια.  Σήμερα - και μακάρι να μη φτάναμε ποτέ στις τραγικές αυτές ώρες -  στο αφιερώνω, ως συμβολική πράξη αναζήτησης της αλήθειας. Έστω κι αν το θέμα του είναι "μικρό" μπροστά στις αλήθειες που πρέπει όλοι μας να αναζητήσουμε ως χρέος απέναντι στους αδικοχαμένους και απέναντι στον τόπο μας, έστω κι αν κατανοώ πως "δεν είναι η ώρα γι αυτά τώρα", εύχομαι πως σύντομα θα σε γυρέψουν οι λογοτεχνικές σου αναζητήσεις και ανησυχίες, για να μπορέσεις να δώσεις με το δικό σου τρόπο την αλήθεια που καίει την ψυχή σου. Ως τότε, εύχομαι οι αλήθειες των άλλων για τα μικρότερα θέματα της ζωής, να κρατούν αναμμένο το λυχνάρι της αναζήτησης.

Εξετάζοντας την ποιητική του Κώστα Μόντη και του Γιώργου Σεφέρη στις Παγκύπριες Εξετάσεις


Διευκρίνιση:
Το πιο κάτω κείμενο γράφτηκε πριν την τραγική Δευτέρα 11.7.2011 και είχε ήδη σταλεί προς δημοσίευση στον τύπο

Ως συνέχεια και επεξήγηση προηγούμενου δημοσιεύματος με θέμα την αξιολόγηση των γραπτών στο μάθημα των Νέων Ελληνικών στις Παγκύπριες Εξετάσεις, ας μου επιτραπεί να καταθέσω ως φιλόλογος συνοπτικά κάποιες παρατηρήσεις που προκύπτουν από τις ερωτήσεις του γραπτού πάνω στα ποιήματα του Κώστα Μόντη και του Γιώργου Σεφέρη και από τις ενδεικτικές απαντήσεις που δόθηκαν κατά το συντονισμό των βαθμολογητών φιλολόγων, ευελπιστώντας να προκαλέσω μια γόνιμη επιστημονική συζήτηση επί των θεμάτων που παρουσιάζονται ακροθιγώς.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Πενθούμε μαζί σας ανήμποροι για λέξεις

Με τη σκέψη στο Νικόλα και τη Μαρία, και σε όσους έχασαν δικούς τους σήμερα, χωρίς να μπορούμε να δώσουμε λέξεις παρηγοριάς.


Μόνο την υπόσχεση πως ως πολίτες που νοιαζόμαστε για τον τόπο μας, θα βρούμε τον τρόπο να διεκδικήσουμε απόδοση ευθυνών και τιμωρία όσων εγκλημάτισαν με την αδιαφορία και την ανευθυνότητα τους.


Ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Αντρέα Ιωαννίδη που τίμησε το αξίωμα του, να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα ανεχτούμε άλλη πολιτική υποκρισία.