Καλωσόρισμα




Προς υποψήφιους συνομιλητές των εκπαιδευτικών ασπαλάθων

Αθεράπευτα ελεύθεροι,

Επίμονοι υποστηρικτές του δημόσιου αγαθού της παιδείας ως δικαιώματος και ως χώρου δια-μόρφωσης του πολιτευόμενου πολίτη,

Αμετανόητα διαμαρτυρόμενοι για τα κακώς έχοντα στο δημόσιο βίο,

Εραστές του λόγου σε όλες τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις της έννοιας,

Συνειδητά αποκλίνοντες ως μη υπάκουοι υπήκοοι των προκαθορισμένων προτύπων αγορασμένης "ευτυχίας",

Απολαμβάνοντες ώρες μοναχικής ενδοσκόπησης αλλά και κοινωνοί γενναιόδωροι όσων συν-κινούν τις ψυχές και διανοίγουν ποικίλες οδούς προς την κάθαρση,

Μοιραστείτε διαδικτυακά καταθέσεις ειλικρινούς στοχασμού σ'αυτά που σταδιακά θα ξετυλιχθούν στον ιστοχώρο αυτό.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Η δυναμική των πανεπιστημίων


Από το φίλο και συνεργάτη Ιούλιο Θεοδωρίδη το κείμενο που ακολουθεί, με αφορμή δύο δημοσιεύματα της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος" με θέμα το ρόλο των πανεπιστημίων και τη σχέση τους με την πόλη στην οποία λειτουργούν, και με ιδιαίτερη αναφορά στα πανεπιστήμια της Κύπρου.

Προσθέτω απλώς σε αυτά που αναφέρει ο Ιούλιος το εξής:
Γυρίζοντας μόλις από εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το ΤΕΠΑΚ στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό για την Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά της Εμπορίας Προσώπων, επιβεβαιώθηκε στη συνείδησή μου η άποψη που είχα και έχω ότι το πανεπιστήμιο θα διευρύνει τις δυνατότητες για κοινωνικές παρεμβάσεις στη Λεμεσό. Στην προκειμένη περίπτωση η κοινωνική παρέμβαση ήταν μικρή σε εμβέλεια (προφανώς λόγω του "δύσκολου" θέματος), αλλά σαφής και σημαντική. Πέραν των άλλων μέσων μετάδοσης κοινωνικών μηνυμάτων, φάνηκε ότι οι δημιουργικές εργασίες των φοιτητών (φωτογραφίες και αφίσες) μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες απέναντι στον εφησυχασμό και την αδιαφορία μιας κατ'επίφαση "έντιμης" κοινωνίας.

Για τα υπόλοιπα, σας καλώ να διαβάσετε το άρθρο του Ιούλιου Θεοδωρίδη:

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Προβληματισμοί για το νέο σχέδιο αξιολόγησης


Δόθηκε πρόσφατα στις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις η «Αναθεωρημένη πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για ένα νέο σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών λειτουργών». Η πρόταση περιλαμβάνει και τα περιβόητα παραρτήματα που αφορούν στην οικονομική πτυχή του νέου σχεδίου αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, τα οποία, ενώ «διέρρευσαν» στον ημερήσιο τύπο στις αρχές Ιουλίου του 2010, δε δίνονταν μέχρι τώρα στους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς, παρά την επανειλημμένη υποβολή του σχετικού αιτήματος από όλες τις εκπαιδευτικές οργανώσεις.

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Με αφορμή μια ανάρτηση, μια θεατρική παράσταση και μια επίκληση

Παρακολούθησα χτές τη θεατρική παράσταση του Σατιρικού με το έργο "DNA" του Α. Νεοφύτου. Συγκλονισμός, βαθύτατη συγκίνηση, ενδοσκόπηση και πορεία ειλικρινής προς την κάθαρση. Η λέξη και το ήθος του έργου παρέμειναν στη σκέψη μου όλη τη μέρα.
Μαζί τριγυρνούσε κι ένα μήνυμα πικρίας που πήρα από ένα συνεργάτη, καθοδηγητή στα γράμματα και φίλο Ακαδημαϊκό, έναν αληθινό δάσκαλο, ο οποίος με θλίψη κι απογοήτευση διαπιστώνει πόσο λίγο γνωρίζουν οι φοιτητές μας την κυπριακή λογοτεχνία, επαναφέροντας στο μυαλό και την ψυχή μου την πικρία που αισθανόταν ο Κώστας Μόντης γιατί: "Ελάχιστοι μας διαβάζουν". Κάπου στη σκέψη μου το "Μένουμε αδικαίωτοι σ΄αυτή τη μακρινή γωνιά του Ελληνισμού" συνομιλούσε με το επιμύθιο του "DNA".

Πριν από λίγο διάβασα το κείμενο "Για την υπεράσπιση της Φιλολογικής Επιστήμης" από το ιστολόγιο του Σάββα Παύλου "Ομηρόθεμα και Ομηρογηθή", για ένα άλλο θεατρικό έργο - Το ποτάμι - και τη θεατρική παιδεία των μαθητών μας. (Υποθέτω θυμάστε την ένταση που προκάλεσε η ιστορία με το ανέβασμα του έργου στο Γυμνάσιο του Ριζοκαρπάσου.) Μοιράζομαι μαζί σας τις απόψεις του φίλτατου Σάββα Παύλου του Ερυρθοτερμινθέως, μαζί και το σχόλιο που του έστειλα για να αναρτήσει κάτω από το εν λόγω κείμενό του:

Γιατί ακυρώθηκε η συναυλία της Yasmin Levy στο ΡΙΑΛΤΟ

Η εδώ και μήνες προγραμματισθείσα συναυλία της Yasmin Levy ακυρώθηκε με απόφαση της Διεύθυνσης του Θεάτρου ΡΙΑΛΤΟ, αφού διαπιστώθηκε ότι η καλλιτέχνις εμφανίστηκε πρόσφατα στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, γεγονός για το οποίο δεν είχε πληροφορήσει το Θέατρο ΡΙΑΛΤΟ. 
Διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση που εξέδωσε το Θέατρο, προς άρση οποιασδήποτε αμφιβολίας και παρεξήγησης για τις προθέσεις και τη στάση των ανθρώπων του Θεάτρου ΡΙΑΛΤΟ απέναντι σε καλλιτέχνες που εμφανίζονται στα κατεχόμενα.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Για τα βράδια του Οκτώβρη

Πολλές οι επιλογές μας τον Οκτώβρη για ανατροφοδότηση της σκέψης και "θεραπεία" της ψυχής, μέσα από θεάματα που προσφέρουν υγιή ψυχαγωγία και απόλαυση. Αναφέρω προς το παρόν τη συναυλία της Yasmin Levy, το Σάββατο 16/10 (20:30) - πού αλλού; -  στο θέατρο ΡΙΑΛΤΟ.

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Εκπαιδευτικό Υπόμνημα του 1930 για τα (σημερινά) «παρ’ημίν εκπαιδευτικά» και το... «βαθύ κράτος»

Το πιο κάτω κείμενο ξεκίνησε να γράφεται πριν από κανένα μήνα, μετά από μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με μια φίλη νηπιαγωγό σε μια υπέροχη γυναικοπαρέα - όπως αυτές που απευλευθερώνουν τις θηλυκές δυνάμες της σκέψης.
Ανάρτησα τότε την πρώτη μορφή του υπό τον τίτλο: "Επιστήμονες" από τα έξι ή παιδιά που χαίρονται το παιχνίδι;

Η επαφή μου με το έργο της Περσεφόνης Παπαδοπούλου, της λαμπρής αυτής γυναίκας παιδαγωγού που τάραξε τα λιμνάζοντα νερά στην Κύπρο με τη δύναμη μιας γυναικείας συντροφιάς (τις "Εστιάδες"), του έδωσε φως από το παρελθόν και την ιστορία της "εν Κύπρω Εκπαιδεύσεως".

Το Υπουργείο Παιδείας και ο πολιτικός προϊστάμενος με τις δηλώσεις του "φρόντισαν" να μου δώσουν τη συνέχεια του κειμένου. Το κείμενο ολόκληρο - όπως ακολουθεί - δημοσιεύεται (εκτός απροόπτου) αύριο Κυριακή στον Πολίτη. 
Ελπίζω να εμπλουτίσετε με σχόλια το - κατά τον Υπουργό - "βαθύ κράτος" των Εκπαιδευτικών,  για να "φωτίσουμε" μαζί αυτά που συνιστούν συμπεριφορές που θυμίζουν "βαθύ κράτος"  στον τόπο μας. Γιατί, εξάλλου, ως γνωστό, ο όρος παραπέμπει σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και πολιτικές θέσεις στην Τουρκία, με τις οποίες ατυχώς παραλληλίστηκε η στάση των εκπαιδευτικών.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Συλλογές "Κερύνεια" και "Λάπηθος" από τις εκδόσεις "Πράξανδρος" με κυπριακή λογοτεχνία στη γαλλική γλώσσα

Κι ενώ το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου επιχειρεί να περιορίσει δραστικά και δραματικά τη διδασκαλία των γαλλικών, σε βαθμό που η γαλλική γλώσσα να κινδυνεύει με αφανισμό της από τη δημόσια εκπαίδευση, κάποιοι άλλοι αγωνίζονται για τη διάδοση της κυπριακής λογοτεχνίας στη Γαλλία.