ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΕ ΠΕΡΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑΣ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ
ήτοι
... ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΕΝ ΚΑΤΑΓΕΙΩ ΣΠΗΛΑΙΩ ΚΑΙ ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΕΝ ΑΓΟΡΑΙΣ ΤΟΥ ΝΥΝ ΑΙΩΝΟΣ"Πρώτη, ίσως, φορά, κι αυτό αποτελεί μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία στα χρονικά των μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων, παρουσιάζεται πρόγραμμα, χωρίς να στηρίζεται σε κάποιο σκεπτικό. Δεν μιλούμε, βέβαια, για φιλοσοφική θεμελίωσή του. Πάει πολύ να την αναζητήσουμε αυτήν την πολυτέλεια (!) σε τέτοιου είδους σκαριφήματα." (ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010 ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ | 535)
Προφανώς ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου (το οποίο, παρεμπιπτόντως, κρίνω ως εξαιρετικά εύστοχο στο σύνολό του και έξυπνα κριτικό για την απαιδευσία των δεσμωτών / μεταρρυθμιστών) δεν εννοεί την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που λαμβάνει χώρα (;) στη νήσο Κύπρο, αλλά αυτήν της Ελλάδας, της - για μερικούς - "λεγόμενης μητέρας πατρίδας".
Για να προλάβω τα σχόλιά σας:
Πρώτον: πώς αλλιώς ονομάζεται το κράτος μας, αφού στην πρώτη σελίδα του νέου μανιφέστου που μας παρουσιάστηκε για πολλοστή φορά στα σεμινάρια των φιλολόγων - έτσι για να το εμπεδώσουμε - αναγράφεται αυτολεξεί: "Τα νέα αναλυτικά προγράμματα για την ελληνοκυπριακή κοινότητα των σχολείων της Δημοκρατίας της Κύπρου" - κι ύστερα μας λέν εθνικιστές όλους εμάς που επιμένουμε να λέμε το κράτος μας με την επίσημή του ονομασία: Κυπριακή Δημοκρατία. Μας λένε, βεβαίως ειρωνικά και "νεοφιλελεύθερους" ή "ευρωπαϊστές" - πάντως "μη νεοκύπριους", γιατί δε βλέπουμε πώς θα ενταχθούν πραγματικά και ουσιαστικά στα σχολεία μας όλα τα παιδιά που δεν ανήκουν στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα στη μαθητική κοινότητα του τόπου μας, αφού τα επίσημα κείμενα του ΥΠΠ αγνοούν επιδεικτικά την ύπαρξη παιδιών άλλης εθνοτικής / πολιτισμικής προέλευσης πέραν των ελληνοκύπριων και των τουρκοκύπριων.
Δεύτερον: Με ποια βιβλία θα δουλεύουμε, αν δεν είναι με αυτά της "λεγόμενης μητέρας πατρίδας", αφού δε διαφαίνεται στον ορίζοντα η προοπτική συγγραφής διδακτικών εγχειριδίων από το ΥΠΠ της Κύπρου; Και ποια είναι η σχέση των βιβλίων που μας στέλλει η Ελλάδα με τα νέα αναλυτικά μας προγράμματα που με τόση σπουδή διαφημίζουν οι δικοί μας μεταρρυθμισιολόγοι, κι ακόμη δεν αντιληφθήκαμε τη μεγάλη διαφορά που θα φέρουν στην παιδεία του τόπου;
Τρίτον (και σχετικό με το παράθεμα από το "Φιλόλογο"): Φαίνεται πως συγγενεύουν πολύ τα δύο Υπουργεία (Ελλάδας και Κύπρου) ως προς την προσέγγιση και το χειρισμό των παράλληλων εκπαιδευτικών "μεταρρυθμίσεων". Γι αυτό και απουσιάζει και από τις δύο το σκεπτικό των προτάσεων για την αναδόμηση του ωρολόγιου προγράμματος. Προφανώς παρατηρείται συναντίληψη ως προς την "πολυτέλεια" - κατά τον αρθρογράφο - της φιλοσοφικής θεμελίωσης των αλλαγών "σε τέτοιου είδους σκαριφήματα". (Το άμεσο αλλά και το διά της στίξης σχόλιο του αρθρογράφου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη - για το θέμα έχω αρθρογραφήσει και στον τύπο, και κάπου εδώ πιο πίσω μπορείτε να δείτε τις απόψεις μου σε παλαιότερες αναρτήσεις, εάν επιθυμείτε)
Τέταρτον: Επειδή το κείμενο του Φιλόλογου καλύπτει πολλές πτυχές από το εγχείρημα που γίνεται και στην Κύπρο (π.χ. υποβάθμιση της σημασίας της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας και εισαγωγή των Αγγλικών από την πρώτη τάξη του Δημοτικού, αντικατάσταση του όρου αρχαιογνωσία με τον όρο Ανθρωπιστικά Γράμματα, υποβάθμιση της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας, προβλήματα των Πανεπιστημίων), συνιστώ ανεπιφύλακτα στους συναδέλφους - και δη στους συνδικαλιστές - να το διαβάσουν, για να ιδούν παράλληλα τις απόπειρες των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, αλλά και για να εμβαθύνουν στην παιδαγωγική προσέγγιση ενός σκεπτόμενου αρθρογράφου - που σαφώς μας μεταφέρει στο λόγο του Καθηγητή Χρ. Τσολάκη, προέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων της ΦΛΣ και υπεύθυνου της έκδοσης, συγγραφέα των εξαιρετικών βιβλίων της Γλώσσας στο Λύκειο (τα οποία "φυσικά" και θα αποσυρθούν σύντομα από την Ελλάδα, άρα και από την Κύπρο, ακολουθώντας δυστυχώς την πορεία των αληθινών βιβλίων). Εγώ απλώς τον ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου γέννησε διαβάζοντας το κείμενό του και μεταφέρω - ως επισφράγισμα - τις τελευταίες αράδες του:
Ιδού και το συμπέρασμά μας, όπως το διατυπώναμε τότε (2000) και όπως ισχύει για μας και σήμερα και θα ισχύει ες αεί:Η υπογράμμιση με μαύρα γράμματα δική μου, έτσι για να μην έχουν την εντύπωση εκείνοι που αποφασίζουν χωρίς να μας ρωτούν (οι - κατά τον αρθρογράφο - δεσμώτες των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων), πως η στρέβλωση που επιχειρούν να επιβάλουν στο όνομα της δημοκρατικής μεταρρύθμισης θα μπορέσει να διεισδύσει στις πραγματικά ελεύθερες ψυχές εκείνων από μας που επιθυμούμε μια ουσιαστική και πραγματική στροφή του δημόσιου σχολείου προς τον άνθρωπο. Όσων οραματιζόμαστε χωρίς καιροσκοπικές θωρακίσεις ένα πραγματικό σχολείο, όχι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των πολιτικών σκοπιμοτήτων, αλλά ένα σχολείο που ουσιαστικά θα φροντίζει για όλα τα παιδιά που ζουν στον τόπο μας, και που θα δίνει σε όλους τη δυνατότητα να βιώσουν τη δική τους ταυτότητα με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
"Σκοπός, λοιπόν, της Εκπαίδευσης δεν είναι, δεν πρέπει να είναι η προσφορά επαγγελματισμού. Σκοπός της Εκπαίδευσης οφείλει να είναι η προσφορά παιδείας, δηλαδή καλλιέργειας, δηλαδή μόρφωσης. Και μορφωμένος, θα το πούμε για χιλιοστή φορά, αφού έτσι απαιτούν οι χαλεποί καιροί μας, μορφωμένος δεν είναι ο άνθρωπος των γνώσεων, αλλά ο άνθρωπος του οποίου η σκέψη, ο χαρακτήρας, η ευαισθησία έχουν εμπλουτισθεί / εκλεπτυνθεί / διαμορφωθεί από τη γνώση πρωτίστως και δευτερευόντως από τις γνώσεις, από την ηθική (το καλό) από την αισθητική (το ωραίο) και από τα λοιπά επιτεύγματα του πολιτισμού".
Αυτός ο άνθρωπος ο δίκαιος θα επιδράσει στην αγορά εργασίας διορθωτικά και θα την ξαναχτίσει από την αρχή με κριτήριο την ευημερία όλων των ανθρώπων και όχι των καιροσκόπων και των σημερινών κερδοσκόπων που την έκοψαν και την έραψαν στα δικά τους μέτρα.
Γι' αυτά κι άλλα πολλά θα επανέλθω με κριτική των προτάσεων που δόθηκαν για τα νέα αναλυτικά προγράμματα, αλλά και αυτών που "διέρρευσαν" στον τύπο, προφανώς για να μετρήσουν τις αντιδράσεις μας ενόψει της επιχειρούμενης αποψίλωσης της παιδείας στο όνομα του "ανθρώπινου και δημοκρατικού σχολείου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.