Αίσθημα ματαίωσης, πικρία, αλλά και θυμό, αγανάκτηση και ποικίλες υποψίες και απορίες προκάλεσε σε μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών πρόσφατη εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ημερομηνίας 19 Μαΐου 2010 με θέμα «Εξετάσεις Μαθητών Λυκείων, Εξατάξεων Γυμνασίων και Τεχνικών Σχολών λόγω ελλιπούς φοίτησης».
Η εγκύκλιος πληροφορεί τους Διευθυντές/τριες σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Γενικής και Τεχνικής) ότι «οι τελειόφοιτοι μαθητές που παραπέμπονται σε εξέταση το Σεπτέμβριο στα εξεταζόμενα μαθήματα και σε όσα μαθήματα έχει αποφασίσει ο καθηγητικός σύλλογος με βάση τις πρόνοιες του Καν.13.1 περί ελλιπούς φοίτησης, επιτρέπεται να παρακαθίσουν στην εξέταση της περιόδου Μαΐου-Ιουνίου για σκοπούς και πρόσβασης και απόλυσης.» (Οι τονισμένες λέξεις μεταφέρονται ακριβώς όπως στην εγκύκλιο). Στη συνέχεια η εγκύκλιος καλεί τα σχολεία να πράξουν τα σχετικά για να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο η εξέταση στα μη εξεταζόμενα μαθήματα. (Εξέταση η οποία σύμφωνα με τη νομοθεσία πρέπει να γίνει το Σεπτέμβριο.) Τέλος, η εγκύκλιος διευκρινίζει ότι «Ένας μαθητής που τελικά παραπέμφθηκε σε εξέταση το Σεπτέμβριο λόγω ελλιπούς φοίτησης και παρακάθισε σε εξετάσεις όπως πιο πάνω, έστω και αν εξασφαλίσει βαθμολογία που του δίνει δυνατότητα απόλυσης, δεν παίρνει απολυτήριο τον Ιούνιο, αλλά το Σεπτέμβριο», ενώ τονίζεται ότι η βαθμολογία της περιόδου Μαΐου-Ιουνίου κατοχυρώνεται, εάν ο μαθητής εξασφαλίσει προβιβάσιμο βαθμό.
Με άλλα λόγια, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού έχει καλέσει τα σχολεία να προβούν σε συγκεκριμένες ενέργειες που αντιτίθενται στους Κανονισμούς Λειτουργίας των Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, οι οποίοι ψηφίστηκαν από τη Βουλή. Και μάλιστα με εγκύκλιο που κοινοποιήθηκε στα σχολεία την παραμονή της έναρξης των Παγκύπριων Εξετάσεων, και εφόσον είχαν ολοκληρωθεί σε όλα τα σχολεία οι νόμιμες διαδικασίες χαρακτηρισμού της φοίτησης των μαθητών, σύμφωνα με τις οποίες συγκεκριμένοι μαθητές ενημερώθηκαν ότι παραπέμπονται σε ανεξετάσεις το Σεπτέμβριο λόγω ελλιπούς φοίτησης. Άρα, η προϊστάμενη Αρχή ανέτρεψε ουσιαστικά (με τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας των Εκπαιδευτικών μάλιστα) διαδικασίες οι οποίες τηρήθηκαν από όλες τις εκπαιδευτικές μονάδες, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Οι διαδικασίες αυτές δεν αφορούν βεβαίως μόνο τις αποφάσεις των Καθηγητικών Συλλόγων τις παραμονές των Παγκύπριων Εξετάσεων για παραπομπή κάποιων μαθητών σε ανεξετάσεις το Σεπτέμβρη. Αφορούν επίσης μια σειρά ενεργειών σχετικών με την τήρηση των απουσιών και την ενημέρωση των γονιών, για τις οποίες αναλώνεται πολύς εργάσιμος χρόνος σε όλες τις εκπαιδευτικές μονάδες.
Καλώ τον αναγνώστη να κρίνει κατά πόσον τα προαναφερθέντα συναισθήματα των εκπαιδευτικών και οι υποψίες που προκάλεσε αυτή η εγκύκλιος σε μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών είναι δικαιολογημένα ή όχι, αφού αναρωτηθεί για ποιους μαθητές δόθηκε αυτή η οδηγία και τι αυτό συνεπάγεται.
Οι μαθητές που παραπέμπονται (ή κινδυνεύουν να παραπεμφθούν) σε ανεξετάσεις λόγω ελλιπούς φοίτησης ανήκουν κυρίως σε δύο κατηγορίες: Η πρώτη και μεγαλύτερη περιλαμβάνει εκείνους που (παρά τις προειδοποιήσεις του σχολείου, τις γραπτές επιστολές στους γονείς, την παρότρυνση των καθηγητών τους και της διεύθυνσης του σχολείου) «επιμένουν» είτε να μην έρχονται στο σχολείο, είτε... να κάθονται στο παγκάκι της αυλής, αντί να προσέρχονται στην τάξη (και δεν εννοώ παιδιά που για συγκεκριμένα προβλήματα π.χ. υγείας τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης, αλλά για παιδιά που για ποικίλους άλλους λόγους αρνούνται την προσαρμογή στους κανόνες του σχολείου). Η δεύτερη κατηγορία αφορά κάποιους από τους μαθητές που προτιμούν (κυρίως τον τελευταίο μήνα του σχολικού έτους) να μένουν στο σπίτι και να διαβάζουν για τις εξετάσεις των αγγλικών και άλλων πανεπιστημίων, παρά να έρχονται και «να τρώνε την ώρα τους με τα μαθήματα του δημόσιου σχολείου», οι οποίοι δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν «νομότυπα» πιστοποιητικά για διαγραφή των απουσιών τους (π.χ. για Γρίπη Α). Το γιατί τα μαθήματα του δημόσιου σχολείου θεωρούνται σπατάλη χρόνου για κάποια παιδιά των GCEs, και πώς το σχολικό ωράριο θα μπορούσε να αναδιαρθρωθεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες των μαθημάτων για όλους τους μαθητές, αυτό μάλλον θα έπρεπε να απασχολήσει την προϊστάμενη Αρχή. Αντί τούτου, το Υπουργείο επέλεξε, όχι μόνο να νομιμοποιήσει την απαξίωση της φοίτησης στο δημόσιο σχολείο (εκ των υστέρων μάλιστα και αναδρομικά), αλλά επιπλέον και να ανοίξει στους μη (σύμφωνα με το νομοθέτη) δικαιούχους την πόρτα για πρόσβαση στα πανεπιστήμια της Κύπρου και της Ελλάδας. Εις βάρος μάλιστα των παιδιών που επιμένουν να προσέρχονται στα μαθήματα του δημόσιου σχολείου, θεωρώντας ότι οι καθηγητές τους μπορούν να τους προσφέρουν εκείνα που χρειάζονται, ώστε να γράψουν καλά στις Παγκύπριες Εξετάσεις.
Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να διευκρινίσω (για να προλάβω εκείνους που θα βιαστούν να με καταγγείλουν ή να με καταδικάσουν και πάλι για την αρθρογραφία μου, όπως το έπραξαν στο παρελθόν) ότι σκοπός μου δεν είναι η άτεγκτη επίθεση στο Υπουργείο Παιδείας, ούτε στην ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ, η οποία «βιάστηκε» να συμφωνήσει με την απόφαση του Υπουργείου να παραβιαστούν οι Κανονισμοί «για το καλό των παιδιών». Σκοπός του παρόντος σημειώματος είναι η κατάθεση μερικών ερωτημάτων, τα οποία ευελπιστώ να προβληματίσουν όχι μόνο τους ιθύνοντες αυτής της πολιτείας, (αυτούς που ανέλαβαν να υπηρετούν από οποιοδήποτε πολιτειακό αξίωμα «τα του δήμου»), αλλά και τον κάθε πολίτη που τόσο εύκολα πείθεται και αναπαράγει εκείνο που του υποβάλλουν: ότι δηλαδή «το δημόσιο σχολείο δεν πάει καλά», αναζητώντας αφενός αποδιοπομπαίους τράγους, για να φορτώσει σφάλματα και αδυναμίες ενός ολόκληρου συστήματος (και δεν εννοώ μόνο του εκπαιδευτικού) και αφετέρου διέξοδο στην ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία κατά τα φαινόμενα (και μόνο) και κατά τα λεγόμενα μερικών «δεν παρουσιάζει τόσα προβλήματα όσο η δημόσια».
Ερωτώ, λοιπόν, εκείνους που εμπλέκονται στα της παιδείας και της πολιτείας:
1. Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας αντιτίθεται στην κείμενη νομοθεσία ή όχι; Αν ναι, έχει δικαίωμα η εκτελεστική εξουσία να ενεργεί σε αντίθεση με ή κατά παράβαση των αποφάσεων της νομοθετικής εξουσίας, σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών; Αν η εκτελεστική εξουσία δεν έχει αυτό το δικαίωμα, η συγκεκριμένη ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί ως υπέρβαση εξουσίας ή όχι; Αν το Υπουργείο Παιδείας θεωρεί πως η απόφαση αυτή συνάδει με τη νομοθεσία, ποια είναι η γνώμη της Γενικής Εισαγγελίας περί του θέματος; (εάν ζητήθηκε σχετική γνωμάτευση, όπως είθισται να πράττει η εκτελεστική εξουσία για ζητήματα που ενδεχομένως χρήζουν νομικής συμβουλής).
2. Προς τι η υπενθύμιση προς τους μαθητές των Κανονισμών Λειτουργίας των Δημόσιων Σχολείων με συγκεκριμένη έκδοση του Υπουργείου Παιδείας (η οποία μάλιστα δίνεται κατά τις εγγραφές του Ιουνίου σε όλους τους μαθητές) και στην οποία αναγράφονται με λεπτομέρειες οι υποχρεώσεις των μαθητών σε σχέση με τη φοίτησή τους και οι σχετικές συνέπειες της μη τήρησης αυτών των υποχρεώσεων, εάν το Υπουργείο Παιδείας αυτοαναιρείται στο τέλος της σχολικής χρονιάς; Κι ας μου επιτραπεί να αναφέρω, ειρήσθω εν παρόδω, ότι, σε πρόσφατη διάλεξη εκπροσώπων του Υπουργείου Παιδείας στο σχολείο όπου υπηρετώ με θέμα την πρόληψη της βίας και της παραβατικότητας, ειπώθηκε από τους αρμοδίους ότι «η γνώση και η τήρηση των κανονισμών από όλους τους εμπλεκομένους είναι βασικός παράγοντας για την πρόληψη της βίας στο σχολικό χώρο». Μήπως το μήνυμα που στέλλεται στους μαθητές από το Υπουργείο είναι απλώς «μην τηρείτε τους Κανονισμούς», με απρόβλεπτες παιδαγωγικές συνέπειες - που πλήττουν μάλιστα την αξιοπιστία του τρόπου λειτουργίας του δημόσιου σχολείου - συνέπειες που προφανώς δεν συνυπολογίστηκαν στη διαδικασία λήψεως της απόφασης αυτής;
3. Μήπως η προϊστάμενη Αρχή θεωρεί λανθασμένη την προ ολίγων ετών τροποποίηση των Κανονισμών, σύμφωνα με την οποία περιορίστηκαν οι επιτρεπτές απουσίες το τρίτο τρίμηνο, με σκοπό να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των σχεδόν άδειων αιθουσών τον τελευταίο μήνα του σχολικού έτους; Με την εν λόγω εγκύκλιο δεν αναιρείται η πρόνοια αυτή των Κανονισμών;
4. Σε περίπτωση που μαθητής Α (ο οποίος με απόφαση του Καθηγητικού Συλλόγου σύμφωνα με τη νομοθεσία θα παρακαθόταν σε ανεξετάσεις Σεπτεμβρίου, όμως, με τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας παρακάθισε σε εξετάσεις τον Ιούνιο) εξασφάλισε βαθμό που του επιτρέπει πρόσβαση σε δημόσιο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ή/και της Ελλάδας, δικαιούται υποψήφιος Β, ο οποίος δεν εξασφάλισε τη συγκεκριμένη θέση που επιθυμούσε, επειδή η βαθμολογία του ήταν κατά ένα χιλιοστό της μονάδας χαμηλότερη αυτής του μαθητή Α΄, να προσφύγει στη δικαιοσύνη; Εάν η απάντηση του Υπουργείου είναι ότι ο μαθητής Α θα πάρει απολυτήριο το Σεπτέμβριο και άρα δε θα προλάβει να κάνει εγγραφή στο Πανεπιστήμιο, για να μη μπω στη διαδικασία ανάλυσης των χρονοδιαγραμμάτων, ποιο είναι το νόημα να γραφτεί στην εγκύκλιο με μαύρα γράμματα «για σκοπούς και πρόσβασης και απόλυσης»;
5. Τυχαία η εγκύκλιος αναρτήθηκε τη συγκεκριμένη μέρα (19 Μαΐου), αφού δηλαδή ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες χαρακτηρισμού της φοίτησης των μαθητών σε όλα τα σχολεία, και όχι μερικές μέρες προηγουμένως, ώστε το Υπουργείο και να είναι και να φαίνεται τίμιο όσον αφορά τις προθέσεις και το σκοπό που υπηρετεί η συγκεκριμένη απόφαση;
6. Εάν το Υπουργείο προτίθεται να τροποποιήσει τους Κανονισμούς με τη νέα σχολική χρονιά, η όποια τροποποίηση μπορεί να ισχύσει αναδρομικά και να θεωρείται νόμιμη;
7. Εάν επιτευχθεί νομοθετική ρύθμιση που να καταργεί τις ανεξετάσεις λόγω ελλιπούς φοίτησης, αυτό σημαίνει ότι οι σχολικές μονάδες θα πάρουν οδηγίες για να πάψουν να ασχολούνται ολόχρονα με την καταγραφή και το χαρακτηρισμό των απουσιών και με όλα τα συμπαρομαρτούντα; Εάν όχι, προς τι οι σχολικές μονάδες να συνεχίσουν να τηρούν τις διαδικασίες αυτές, αφού η υποψία ότι με μια εγκύκλιο και πάλι θα ανατραπούν οι νενομισμένες αποφάσεις, θα βαραίνει τις όποιες ενέργειες γίνονται σύμφωνα με τη νομοθεσία;
8. Προτίθεται το Υπουργείο να εγκαταστήσει περισσότερα παγκάκια στις αυλές των σχολείων την επόμενη σχολική χρονιά, εφόσον οι μαθητές θα αισθάνονται ότι μπορούν με την έγκριση του Υπουργείου να μένουν εκτός σχολικής τάξης, χωρίς το άγχος της παραπομπής σε ανεξετάσεις; Ευελπιστώ ότι η απάντηση του Υπουργείου δε θα στραφεί (υπεκφεύγοντας) προς τις ευθύνες των εκπαιδευτικών, γιατί θεωρώ ότι οι εκπαιδευτικοί που έχουν εκφράσει ανησυχίες για τα μηνύματα που στέλλονται προς τους μαθητές με την καταστρατήγηση των Κανονισμών Λειτουργίας των Δημόσιων Σχολείων από το ίδιο το Υπουργείο, είναι εκείνοι που και γνωρίζουν και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.
9. Εάν πρόθεση εκείνων που πήραν τη συγκεκριμένη απόφαση είναι να απεγκλωβίσουν τη φοίτηση στο δημόσιο σχολείο από τέτοιες διαδικασίες ελέγχου των μαθητών, σε ποιο σχέδιο δράσης και σύμφωνα με ποια παιδαγωγικά / επιστημονικά κριτήρια έχει παρθεί μια απόφαση για μία και μόνο σχετική ενέργεια που απαλλάσσει τους μαθητές από τις ευθύνες των πράξεών τους και μάλιστα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή;
10. Τι έχει να πει η ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ για τα πιο πάνω; Μήπως δεν έχει αντιληφθεί ότι για άλλη μια φορά υποβαθμίζεται ο ρόλος του Καθηγητικού Συλλόγου, εφόσον οι ολόχρονες ενέργειες των μελών του και οι αποφάσεις του μπορούν να ανατραπούν με μία μονοσέλιδη εγκύκλιο ανά πάσα στιγμή;
Το κείμενο αναρτήθηκε και στα Συνδικαλιστικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.