Σήμερα, μαθητές/τριες της Γ Λυκείου και Φιλόλογοι δεχθήκαμε ακόμη ένα δείγμα προχειρότητας και απαξίωσης του μόχθου, του χρόνου και της εργασίας μας από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Το θέμα που απέστειλε το Υπουργείο για το Διαγωνισμό Δοκιμίου της Ελληνικής Πρεσβείας (διαγωνισμός στον οποίο συμμετέχουν υποχρεωτικά όλοι οι μαθητές/τριες της Γ Λυκείου) κάθε άλλο παρά τιμά τα γράμματα και την παιδεία μας: Ασαφές, γενικόλογο, χωρίς δομή και συνοχή, χωρίς επικοινωνιακό πλαίσιο, χωρίς κατευθύνσεις χωροχρονικές και εννοιολογικές, έριξε με την αδόκιμη διατύπωσή του τους μαθητές σε έναν ωκεανό ασύνδετων θεμάτων, για να πνιγούν αβοήθητοι στο ευρύ φάσμα πληροφοριών και γνώσεων που δέχτηκαν κατά την περίοδο της προετοιμασίας (δηλαδή εδώ και 2-3 εβδομάδες).
Η κακή έως λανθασμένη διατύπωση του θέματος εκ μέρους των θεματοθετών του Διαγωνισμού, όχι μόνο αναίρεσε τις κατευθύνσεις μιας σωστής διδασκαλίας του τρόπου συγγραφής ενός δοκιμίου σε επίπεδο υφολογικό, εννοιολογικό και οργανωτικό, αλλά κατέστησε σχεδόν αδύνατη την αξιολόγηση των γραπτών δοκιμίων των μαθητών με ενιαία (άρα αξιοκρατικά) κριτήρια. Το πρόβλημα της αξιολόγησης των δοκιμίων χωρίς δυνατότητες οριοθέτησης αντικειμενικών κριτηρίων που να προκύπτουν από το ίδιο το το θέμα, θα διαφανεί πιστεύω τόσο στη διαδικασία επιλογής της έκθεσης που διακρίνεται από κάθε τάξη και στη συνέχεια από κάθε σχολική μονάδα (όπως προνοεί ο σχετικός κανονισμός), όσο και στο τελικό στάδιο της επιλογής από την επιτροπή που όρισε το Υπουργείο Παιδείας των «καλύτερων» εκθέσεων παγκύπρια, οι οποίες και θα βραβευθούν (με χρηματικά μάλιστα βραβεία). Κατά συνέπεια, το Υπουργείο παραποίησε με την προχειρότητα αυτή κάθε έννοια αξιοκρατίας, ενώ μάς έδειξε (για άλλη μια φορά) πόσο απαξιεί να ασχοληθεί με σοβαρότητα (και όχι τύποις) με την παρεχόμενη εκπαίδευση.
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, θα ήμουν υπερβολική, εάν υποστήριζα ότι η αντιμετώπιση αυτή διδασκόντων και διδασκομένων αναίρεσε την αξία της σοβαρής και υπεύθυνης προετοιμασίας μιας εργασίας; Ή ότι κατήργησε την ίδια την αξία της συστηματικής ενασχόλησης με ένα θέμα καίριας σημασίας και της συγγραφής ποιοτικού δοκιμιακού λόγου, εφόσον αυτός απαιτεί κριτική αποτίμηση των δεδομένων, βαθύ προβληματισμό και δόμηση της σκέψης μέσα από τη διασύνδεση αιτίων και αιτιατών και τη λογική ιεράρχηση των ζητουμένων; Γιατί, εμφανέστατα, οι «ατάκτως ερριμμένες» γενικολογίες που δόθηκαν με τη διατύπωση του θέματος, κάθε άλλο παρά οδηγούσαν το μαθητή να αποδώσει τους προβληματισμούς του με λόγο συγκροτημένο και ορθά δομημένο. Αντιθέτως, άφηναν περιθώριο για μια παρατακτική θεώρηση ανεξάρτητων μεταξύ τους ζητημάτων, επομένως για μια επιφανειακή περιδιάβαση ανάμεσα στις συμπληγάδες μιας αόριστα δοσμένης «κρίσης», την οποία οι μαθητές κλήθηκαν (μεταξύ άλλων) «να σχολιάσουν τεκμηριωμένα» (!!!)
Τι παρηγορεί τους Φιλολόγους που δούλεψαν σκληρά με τους μαθητές τους για την προετοιμασία του Διαγωνισμού; Μα φυσικά η πορεία προς την Ιθάκη η οποία έδωσε σε διδάσκοντες και διδασκόμενους την ευκαιρία για ουσιαστικό διάλογο και κριτική αποτίμηση του κοινωνικο-οικονομικού γίγνεσθαι, σε εθνικό και διεθνές πλαίσιο. Και η επίγνωση της ανεκτίμητης γνώσης που αποκόμισαν οι μαθητές από την προετοιμασία τους για το Διαγωνισμό, η οποία βεβαίως δε μετριέται με τα ποσοτικά κριτήρια ενός οποιουδήποτε διαγωνισμού ή έρευνας. Εξάλλου, ως Φιλόλογοι (και μιλώ εκ μέρους μεγάλης μερίδας συναδέλφων), δηλώνουμε συχνά πως δε χρειαζόμαστε διαγωνισμούς για να καλλιεργήσουμε προβληματισμό για το σύγχρονο κόσμο στους μαθητές μας. Κατά συνέπεια, δε μετανιώνουμε, κύριοι του Υπουργείου Παιδείας, ούτε τις ατέλειωτες ώρες προετοιμασίας υλικού για τους μαθητές μας, ούτε τον αγώνα που δώσαμε μαζί για να εμβαθύνουμε στους πολλαπλούς άξονες του θέματος: παγκοσμιοποίηση, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικο-πολιτική, ηθική και οικονομική κρίση, διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες, Ελληνισμός, Ευρώπη της αλληλεγγύης ή Ευρώπη της λιτότητας και της ανισότητας, τρίτος και τέταρτος κόσμος, νέοι και ενεργός πολιτότητα, .... πολύ περισσότερα ζητήματα από αυτά που αναφέρατε στην (εξίσου κακογραμμένη) εγκύκλιο που μας είχατε στείλει «ως οδοδείκτη». Εμείς βρήκαμε ως Φιλόλογοι με τους μαθητές μας τον «οδοδείκτη» που αναφέρατε, εσείς όμως τον εξαφανίσατε στην πορεία...
Για τη δική μας πορεία δε μετανιώνω. Ωστόσο, λυπάμαι που για άλλη μια φορά, ως Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, μάς στείλατε το μήνυμα πόσο λίγο λογαριάζετε την παιδεία και τον πολιτισμό... πόσο λίγο εκτιμάτε τους ανθρώπους που εργάζονται φιλότιμα , έντιμα και σωστά... πόσο λίγο επενδύετε στα νιάτα του τόπου μας που επιχειρούν (μέσα σε αυτή τη μιζέρια στην οποία κάποιοι άλλοι μας έριξαν) να οραματιστούν έναν καλύτερο κόσμο... (Κι ύστερα τολμάτε να τους ζητάτε να προτείνουν τρόπους απεγκλωβισμού από την κρίση, μέσα στην οποία το εκπαιδευτικό σύστημα έχει καταντήσει βορά στο στόμα ποικίλων αθλίων. )
Για όλα τα πιο πάνω και για άλλα τόσα θλιβερά που βιώνουμε όσοι μονάχοι μαχόμαστε να διατηρήσουμε όρθιο το κεραυνοβολημένο απανταχόθεν δημόσιο σχολείο, κλείνω με την ελπίδα οι ευαισθητοποιημένοι με όσα συμβαίνουν γύρω τους μαθητές μας σήμερα να έχουν τολμήσει «να τεκμηριώσουν» τις θέσεις τους. Γιατί, να είστε σίγουροι πως τα σχόλιά των μαθητών μας θα είναι τόσο σκληρά απέναντι σε όσους αποδεικνύονται «φιλοπαίγμονες εν ου παικτοίς», όσο σκληρό είναι και το σύστημα μαζί τους...
Η κακή έως λανθασμένη διατύπωση του θέματος εκ μέρους των θεματοθετών του Διαγωνισμού, όχι μόνο αναίρεσε τις κατευθύνσεις μιας σωστής διδασκαλίας του τρόπου συγγραφής ενός δοκιμίου σε επίπεδο υφολογικό, εννοιολογικό και οργανωτικό, αλλά κατέστησε σχεδόν αδύνατη την αξιολόγηση των γραπτών δοκιμίων των μαθητών με ενιαία (άρα αξιοκρατικά) κριτήρια. Το πρόβλημα της αξιολόγησης των δοκιμίων χωρίς δυνατότητες οριοθέτησης αντικειμενικών κριτηρίων που να προκύπτουν από το ίδιο το το θέμα, θα διαφανεί πιστεύω τόσο στη διαδικασία επιλογής της έκθεσης που διακρίνεται από κάθε τάξη και στη συνέχεια από κάθε σχολική μονάδα (όπως προνοεί ο σχετικός κανονισμός), όσο και στο τελικό στάδιο της επιλογής από την επιτροπή που όρισε το Υπουργείο Παιδείας των «καλύτερων» εκθέσεων παγκύπρια, οι οποίες και θα βραβευθούν (με χρηματικά μάλιστα βραβεία). Κατά συνέπεια, το Υπουργείο παραποίησε με την προχειρότητα αυτή κάθε έννοια αξιοκρατίας, ενώ μάς έδειξε (για άλλη μια φορά) πόσο απαξιεί να ασχοληθεί με σοβαρότητα (και όχι τύποις) με την παρεχόμενη εκπαίδευση.
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, θα ήμουν υπερβολική, εάν υποστήριζα ότι η αντιμετώπιση αυτή διδασκόντων και διδασκομένων αναίρεσε την αξία της σοβαρής και υπεύθυνης προετοιμασίας μιας εργασίας; Ή ότι κατήργησε την ίδια την αξία της συστηματικής ενασχόλησης με ένα θέμα καίριας σημασίας και της συγγραφής ποιοτικού δοκιμιακού λόγου, εφόσον αυτός απαιτεί κριτική αποτίμηση των δεδομένων, βαθύ προβληματισμό και δόμηση της σκέψης μέσα από τη διασύνδεση αιτίων και αιτιατών και τη λογική ιεράρχηση των ζητουμένων; Γιατί, εμφανέστατα, οι «ατάκτως ερριμμένες» γενικολογίες που δόθηκαν με τη διατύπωση του θέματος, κάθε άλλο παρά οδηγούσαν το μαθητή να αποδώσει τους προβληματισμούς του με λόγο συγκροτημένο και ορθά δομημένο. Αντιθέτως, άφηναν περιθώριο για μια παρατακτική θεώρηση ανεξάρτητων μεταξύ τους ζητημάτων, επομένως για μια επιφανειακή περιδιάβαση ανάμεσα στις συμπληγάδες μιας αόριστα δοσμένης «κρίσης», την οποία οι μαθητές κλήθηκαν (μεταξύ άλλων) «να σχολιάσουν τεκμηριωμένα» (!!!)
Τι παρηγορεί τους Φιλολόγους που δούλεψαν σκληρά με τους μαθητές τους για την προετοιμασία του Διαγωνισμού; Μα φυσικά η πορεία προς την Ιθάκη η οποία έδωσε σε διδάσκοντες και διδασκόμενους την ευκαιρία για ουσιαστικό διάλογο και κριτική αποτίμηση του κοινωνικο-οικονομικού γίγνεσθαι, σε εθνικό και διεθνές πλαίσιο. Και η επίγνωση της ανεκτίμητης γνώσης που αποκόμισαν οι μαθητές από την προετοιμασία τους για το Διαγωνισμό, η οποία βεβαίως δε μετριέται με τα ποσοτικά κριτήρια ενός οποιουδήποτε διαγωνισμού ή έρευνας. Εξάλλου, ως Φιλόλογοι (και μιλώ εκ μέρους μεγάλης μερίδας συναδέλφων), δηλώνουμε συχνά πως δε χρειαζόμαστε διαγωνισμούς για να καλλιεργήσουμε προβληματισμό για το σύγχρονο κόσμο στους μαθητές μας. Κατά συνέπεια, δε μετανιώνουμε, κύριοι του Υπουργείου Παιδείας, ούτε τις ατέλειωτες ώρες προετοιμασίας υλικού για τους μαθητές μας, ούτε τον αγώνα που δώσαμε μαζί για να εμβαθύνουμε στους πολλαπλούς άξονες του θέματος: παγκοσμιοποίηση, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικο-πολιτική, ηθική και οικονομική κρίση, διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες, Ελληνισμός, Ευρώπη της αλληλεγγύης ή Ευρώπη της λιτότητας και της ανισότητας, τρίτος και τέταρτος κόσμος, νέοι και ενεργός πολιτότητα, .... πολύ περισσότερα ζητήματα από αυτά που αναφέρατε στην (εξίσου κακογραμμένη) εγκύκλιο που μας είχατε στείλει «ως οδοδείκτη». Εμείς βρήκαμε ως Φιλόλογοι με τους μαθητές μας τον «οδοδείκτη» που αναφέρατε, εσείς όμως τον εξαφανίσατε στην πορεία...
Για τη δική μας πορεία δε μετανιώνω. Ωστόσο, λυπάμαι που για άλλη μια φορά, ως Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, μάς στείλατε το μήνυμα πόσο λίγο λογαριάζετε την παιδεία και τον πολιτισμό... πόσο λίγο εκτιμάτε τους ανθρώπους που εργάζονται φιλότιμα , έντιμα και σωστά... πόσο λίγο επενδύετε στα νιάτα του τόπου μας που επιχειρούν (μέσα σε αυτή τη μιζέρια στην οποία κάποιοι άλλοι μας έριξαν) να οραματιστούν έναν καλύτερο κόσμο... (Κι ύστερα τολμάτε να τους ζητάτε να προτείνουν τρόπους απεγκλωβισμού από την κρίση, μέσα στην οποία το εκπαιδευτικό σύστημα έχει καταντήσει βορά στο στόμα ποικίλων αθλίων. )
Για όλα τα πιο πάνω και για άλλα τόσα θλιβερά που βιώνουμε όσοι μονάχοι μαχόμαστε να διατηρήσουμε όρθιο το κεραυνοβολημένο απανταχόθεν δημόσιο σχολείο, κλείνω με την ελπίδα οι ευαισθητοποιημένοι με όσα συμβαίνουν γύρω τους μαθητές μας σήμερα να έχουν τολμήσει «να τεκμηριώσουν» τις θέσεις τους. Γιατί, να είστε σίγουροι πως τα σχόλιά των μαθητών μας θα είναι τόσο σκληρά απέναντι σε όσους αποδεικνύονται «φιλοπαίγμονες εν ου παικτοίς», όσο σκληρό είναι και το σύστημα μαζί τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια που αφορούν τα θέματα που αναρτώνται είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον παραμένουν σε πλαίσιο σεβασμού και νομιμότητας. Ευπρόσδεκτες είναι όλες οι απόψεις, οι διαφωνίες, ο αντίλογος και η κριτική απέναντι στα γραφόμενα. Δεν επιτρέπονται σχόλια που περιέχουν στοιχεία λιβέλλου, ρατσιστικά, υβριστικά ή προσβλητικά για οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε στοιχείο του οικοσυστήματος. Ο συγγραφέας αυτού του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να διαγράψει οποιοδήποτε σχόλιο δε σέβεται την πιο πάνω αρχή.