"Ο Ακρίτας είμαι Χάροντα,
δεν περνώ με τα χρόνια,
στης αφρογέννητης τα μαρμαρένια αλώνια
το μαύρο περιφρόνησα το δράκοντα!"
Μια μικρή του χάρτη κουκίδα
ενάντια στου νέου Γολιάθ τη λόγχη,
του Δαυίδ το ΟΧΙ
για μια νέα στην Ευρώπη ελπίδα.
Ξανά σταθήκατε ακρίτες γενναίοι,
πάντοτε υπερήφανοι, πάντοτε νέοι,
παιδιά από μια λεβεντογέννα ράτσα.
Σας καμαρώνει παντού ο Ελληνισμός.
Κι αν σας λύγισε ο ωμός εκβιασμός,
το ΟΧΙ σας μούντζα στων παχύδερμων τη φάτσα!
... κι ας μετατράπηκε, Αγαπητέ Χρήστο, τόσο σύντομα το "όχι" σε "ναι" , αφού η αισχροκέρδεια και η εγκληματική ανευθυνότητα μιας μερίδας "πολιτών" μάς τοποθέτησε μεταξύ σφύρας και άκμονος.